13 grudnia 1999 roku zmarł wybitny śpiewak niemiecki Manfred Schenk. Urodził się 23 stycznia 1930 roku w Stuttgarcie i tam zdobył wykształcenie muzyczne. W 1960 roku zadebiutował na scenie operowej w Regensburgu jako baron Ochs (w Kawalerze srebrnej róży). Początkowo był solistą oper w Gelsenkirchen i Zurychu, w 1960 roku związał się stałym kontraktem z Operą we Frankfurcie nad Menem, a rok później także ze Staatsoper w Wiedniu. Zasłynął przede wszystkim jako znakomity odtwórca partii basowych w repertuarze wagnerowskim (Pogner, Król Henryk, Wotan, Hans Sachs, Gurnemanz, Król Marek, Hagen, Landgraf). Od 1981 regularnie uczestniczył w festiwalach w Bayreuth. W 1977 zadebiutował w Metropolitan Opera, a w 1981 w Covent Garden. Śpiewał także i na innych ważnych scenach operowych świata (m.in. San Francisco, Buenos Aires, Salzburg, Barcelona, Paryż, Monachium i Rzym). Prócz partii wagnerowskich wykonywał również repertuar włoski i słowiański.

14 grudnia ub. roku zmarła w Amsterdamie znana śpiewaczka holenderska Gre Brouwenstijn. Urodzona w Den Halder 26.08.1915, pierwsze sukcesy wokalne odnotowała relatywnie późno, bo dopiero w 1946 roku (jako Tosca na scenach Holandii), choć już w czasie wojny dała się poznać jako śpiewaczka koncertowa. W latach 1952-64 była częstym i chętnie zapraszanym gościem londyńskiej Covent Garden (m. in. Aida, Elżbieta de Valois). Śpiewała też z powodzeniem w Chicago, San Francisco, Buenos Aires i Wiedniu (m. in. Amelia, Desdemona, Sieglinda, Senta). W latach 1954-56 występowała na festiwalu w Bayreuth (Elza, Elżbieta). W 1971 roku pożegnała się definitywnie ze sceną partią Leonory w Fideliu. Pozostawiła nagrania kilku kompletnych oper, m.in. Don Carlos, Tannhäuser, Walkiria, Niziny.

Włoski tenor Carlo Cossutta, urodzony 8.09.1932 w Trieście. Młodość spędził w Argentynie i tam studiował śpiew w Buenos Aires (u M. Miselli, M. Melani i A. Wolken). Światową karierę rozpoczął debiutem w Teatro Colón w Buenos Aires w 1958 (Cassio w Otellu Verdiego). Następnie pięć sezonów spędził w Lyric Opera w Chicago, a w 1964 zadebiutował w Europie (Książę Mantui w Rigoletcie w Covent Garden). Odtąd występował regularnie na wszystkich ważnych scenach europejskich. W 1971 po raz pierwszy zaśpiewał w Metropolitan Opera i ponownie w Teatro Colón. Od tego roku regularnie występował także na scenach włoskich (z La Scalą włącznie). Do najczęściej wykonywanych przez niego partii należały te z repertuaru dramatycznego: Otello, Książę Mantui, Manrico, Cavaradossi, Gabriele Adorno (Simone Boccanegra), Polione (Norma), Samson. Jego najlepszą kreacją pozostała jednak partia Otella w operze Verdiego (po raz pierwszy wykonał ją w roku 1974). Dokonał rejestracji płytowych kilku oper (Makbet, Nabucco i Otello Verdiego, La vida breve de Falli). Zmarł w swym rodzinnym mieście 22 stycznia 2000 roku.

Amerykańska sopranistka Ruth Welting zmarła 16.12.1999 roku w Ashville (Nowy Jork, USA). Urodzona w Memphis (11.05.1949), studiowała w Nowym Jorku i w Paryżu. Zadebiutowała w New York City Opera partią Blondy w Uprowadzeniu z seraju w 1970 roku. Jej lekki, ładny sopran liryczno-koloraturowy szybko zdobył uznanie i w 1975 śpiewała już w Covent Garden (Rozyna), a od 1976 stale w Metropolitan Opera (debiut w partii Zerbinetty). W swym repertuarze miała także partie m. in. Olimpii, Noriny, Lucii, Ofelii, Królowej Nocy i Adeli. Byla małżonką znanego dyrygenta holenderskiego Edo de Waarta.