MANFRED JUNGWIRTH, zm. 23.10.1999 r. Ten urodzony w St. Poelten 4.06.1918 r. bas niemiecki rozpoczynał karierę wokalną jako chórzysta w chłopięcym chórze katedralnym rodzinnego miasta. Studia muzyczne i wokalne, odbywane m.in. w Wiedniu, Bukareszcie, Monachium i Berlinie, ukończył w 1940 r. W operze zadebiutował w 1942 r. (Mefisto w Fauście, Bukareszt). Potem wiązał się z różnymi teatrami operowymi Niemiec, Austrii i Szwajcarii, by w latach 1968-1985 być stałym solistą Staatsoper w Wiedniu. W trakcie swej kariery występował na festiwalach w Salzburgu, Bayreuth, Glyndebourne i we Florencji. W 1978 r. śpiewał partię Rocca w Fideliu na scenie La Scali. W jego repertuarze dominowały głównie opery kompozytorów niemieckich. Pozostawił trochę nagrań dla Dekki, DGG i Amadeo.

HANNE-LORE KUHSE, zm. 10.12.1999 r., urodzona w Meklemburgii 28.03.1925 r. sopranistka niemiecka, początkowo studiowała grę na fortepianie i organach. Po studiach wokalnych (Rostock, Potsdam, Berlin) zadebiutowała jako Leonora w Fideliu (Gera, 1951). Następnie związała się z operami w Schwerin, Lipsku, a od 1963 z berlińską Staatsoper, nie rezygnując z gościnnych występów na scenach innych teatrów (Niemcy, Londyn, Filadelfia, Moskwa, Paryż). Dysponowała bardzo szerokim repertuarem: od Królowej Nocy po Izoldę w Tristanie i Izoldzie. Do najlepszych jej partii należały: Donna Anna, Leonora (Fidelio), Verdiowskie Amelia i Lady Makbet, Tosca, Senta, Brunhilda, Marszałkowa, Maria (Wozzeck). Od 1973 r. zajęła się działalnością pedagogiczną (Weimar, Berlin), nagrała kilka kompletnych oper (m.in. Radamisto Haendla, Niziny, Moc przeznaczenia, Don Carlos) oraz recitale dla firmy Eterna.

MARIAN NOWAKOWSKI, zm. 4.04.2000 r. w Londynie. Ten bardzo mało znany w Polsce bas urodził się 3.08.1912 r. we Lwowie. Tam uczył się śpiewu (u A. Didura), tam debiutował w 1937 r. (Baldassare w Faworycie Donizettiego). W r. 1939 na krótko związał się z TW w Warszawie. W latach wojny służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i występował jako solista w chórze wojskowym (z tego okresu zachowało się kilka jego nagrań). W r. 1944 wystąpił jako solista w Mesjaszu Haendla w Albert Hall w Londynie. Od 1947 roku był solistą londyńskiej Covent Garden, gdzie święcił wielkie triumfy. Do jego najlepszych partii należały: Sarastro, Borys Godunow, Daland, Król Henryk, Fafner. Z końcem lat 50-tych odwiedził Polskę i wystąpił w Operze Warszawskiej w partii Ramfisa w Aidzie. Po zakończeniu kariery wokalnej został pedagogiem w Londynie i na Jamajce (jego odkryciem jest znany bas Willard White). Pozostawił nagrany recital dla Dekki i oratoria dla HMV.

Jacek Chodorowski