Trubadur 4(41)/2006 Strona główna

Operowe role Magdy Olivero

Wniknąć w kreowaną postać – to zawsze starałam się z wszystkich sił osiągnąć. Gdy przekracza się granice sceny, należy wtedy w sposób całkowity podporządkować się granej postaci, stać się nią. Dzięki temu, śpiewając pewne partie, mogłam ze zdumieniem pomyśleć: „Boże, jaka śmierć jest piękna”. Takim wyznaniem rozpoczyna się najnowsza książka poświęcona wybitnej włoskiej śpiewaczce. Autor Vincenzo Quattrocchi blisko 50 lat życia poświęcił na dokumentację dorobku artystki, wiernie towarzyszył jej w trakcie występów, organizował wystawy i spotkania. W 1984 r. opublikował biografię Olivero, wznowioną następnie i rozszerzoną w roku 1987: Magda Olivero. Una voce per tre generazioni. Najnowsza książka jest efektem niesłabnącej fascynacji kunsztem legendarnej już artystki, kunsztem podziwianym wciąż przez nowe generacje operomanów, dzięki niezliczonym zachowanym pirackim nagraniom śpiewaczki.

W pierwszej części książki Vincenzo Quattrocchi przedstawił krótki portret artystki, ubarwiając go zarówno cytatami z artykułów poświęconych Olivero, jak i osobistymi wspomnieniami i refleksjami (Magda Olivero: Donna, Artista, Mito). Najważniejsza jest część kolejna (I personaggi raccontati dall’Artista), w której Magda Olivero opowiada o swoich występach w 13 najważniejszych, jej zdaniem, rolach. Wspomina okoliczności, w jakich doszło do debiutu w poszczególnych partiach, przedstawia pracę nad partyturą, „rozpracowywanie” kreowanej postaci, daje czytelnikom własną analizę zarówno roli, jak i całego dzieła. Wspomina towarzyszących jej na scenie od roku 1932 do 1981 partnerów, przytacza ciekawe wydarzenia i anegdoty. W każdej z części autor książki przedstawia też własną analizę kreowanych przez swoją bohaterkę postaci, przytacza też liczne fragmenty recenzji z występów scenicznych w omawianej roli. W części trzeciej została wydrukowana bardzo osobista w wymowie rozmowa autora z Magdą Olivero.

Książka stanowi pasjonującą lekturę, pozwala lepiej i bardziej dogłębnie spojrzeć na pewne bohaterki operowe, przybliża złote lata włoskiej (i nie tylko włoskiej...) opery. Całość uzupełnia dyskografia omawianych w książce oper, wybrana bibliografia oraz liczne fotografie.

  • Vincenzo Quattrocchi, Magda Olivero. I miei personaggi, Azzali Editori, Parma 2006, s. 180.
  • Krzysztof Skwierczyński