Bogdan Paprocki
80. urodziny Artysty

Bogdan Paprocki, jeden z czołowych artystów polskiej sceny operowej, odegrał wybitną rolę w naszym muzycznym życiu. Należy do najwybitniejszych śpiewaków doby powojennej. Jego niezwykła aktywność sceniczna i dyspozycja wokalna trwa nieustannie.

Urodzony w Toruniu 23 września 1919 roku – w tym roku obchodził swoje 80. urodziny. Z tej okazji 9 października na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie odbył się jubileuszowy spektakl Fausta Gounoda, w którym Artysta wystąpił w partii Starego Fausta.

Dorobek artystyczny Bogdana Paprockiego jest wspaniałą kartą w historii powojennej opery polskiej. Niewielu jest śpiewaków o takiej sławie i estymie, jaką cieszy się ten zasłużony Artysta. W czerwcu 1999 roku 2684. spektaklem operowym zakończył swój 53. sezon operowy! W ciągu 53 lat zawodowego śpiewania Paprocki ugruntował mocno swoją pozycję w topografii operowej. Stał się postacią teatru operowego, z prostotą i naturalnością przechodząc przez wszystkie muzyczne wtajemniczenia, budząc podziw dla kultury wokalnej i interpretacji śpiewanych partii. 53 operowe sezony! – to sprawa bez precedensu i dowód wielkiego kunsztu. Rozumne dysponowanie głosem pozwoliło Mu na długą i piękną karierę.

Dzisiaj Bogdan Paprocki dalej podejmuje się zadań operowych. Śpiewak wspaniałej klasy, ogromnie muzykalny, obdarzony bardzo pięknym głosem i utrzymujący niezmiennie świetną formę wokalną, wydaje się nadal nie mieć na macierzystej scenie prawdziwie godnych następców. Ten doświadczony Artysta ciągle obsadzany jest w kolejnych premierach TW i chociaż obecnie są to już, siłą rzeczy, pomniejsze, drugoplanowe partie, wyśmienicie potrafi je kreować, a śpiewając pokazuje, co znaczy naprawdę dobra stara szkoła, udowadniając, że Mistrzem pozostaje się nawet w mniejszej rólce.

Od pierwszego publicznego występu Bogdana Paprockiego minęło w tym roku 60 lat! Karierę rozpoczął w... kwietniu 1939 r., kiedy to po raz pierwszy wystąpił na estradzie – dwudziestoletni wówczas członek rewelersów w Szkole Podchorążych Rezerwy w Zamościu. Na scenie operowej zadebiutował partią Alfreda w Traviacie – jako solista Opery Śląskiej w Bytomiu – 23 listopada 1946 roku. Z Bytomiem związał się potem na wiele sezonów – równocześnie nawiązał kontakt z Operą Warszawską i w jej zespole (później zespole Teatru Wielkiego) śpiewa do dziś – na jej scenie wyśpiewał cały odpowiadający jego walorom głosowym wielki repertuar. Zasłynął w Warszawie najpierw jako Andrea Chénier, Stefan w Strasznym dworze (na spektaklu inaugurującym działalność odbudowanego Teatru Wielkiego w 1965 r.), Don José w Carmen, Rudolf w Cyganerii, Don Carlos i w dziesiątkach innych czołowych partii: Leński w Eugeniuszu Onieginie, Canio w Pajacach, Książę w Rigoletcie, Manrico w Trubadurze, Cavaradossi w Tosce, Pinkerton w Madame Butterfly, tytułowy bohater Opowieści Hoffmanna, a nade wszystko oczywiście Jontek w Halce. O Stefanie i Jontku wiedzą wszyscy i powszechnie uważa się obie te arcypolskie role za Jego wielkie osiągnięcia.

W swoim repertuarze wyśpiewał ponad 50 ról operowych, śpiewa też w oratoriach i utworach symfonicznych. Brał udział w 2684 przedstawieniach operowych, ponadto w koncertach, nagraniach dla firm płytowych w kraju i za granicą, nagraniach dla Polskiego Radia i Telewizji. Występował na 48 zagranicznych, liczących się scenach operowych. Uczestniczył w pracach jury licznych konkursów wokalnych krajowych i zagranicznych. Zachwycał wspaniałą techniką wokalną i niepowtarzalną umiejętnością operowania głosem, co znalazło odzwierciedlenie w uhonorowaniu Go – jako jedynego śpiewaka polskiego – srebrnym OPERA MEDAL przyznanym przez Komitet Harriet Cohen International Music Award w Londynie (1960 r.).

60 lat działalności tego Wielkiego Artysty to cały odrębny, jakże piękny rozdział w dziejach polskiego teatru operowego i naszej sztuki śpiewaczej. Przez kilkadziesiąt lat był filarem Teatru Wielkiego w Warszawie, ozdobą tej sceny. Dziś występuje nadal, szczególnie gorąco oklaskiwany przez publiczność i wysoko ceniony przez recenzentów muzycznych. Nieczęsto zdarza się słyszeć Artystę tej miary co Bogdan Paprocki; niewielu też można znaleźć w świecie artystów tego “fachu”, którzy by Mu w tej doskonałości dorównać mogli.

Aktualnie – na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej Bogdan Paprocki bierze udział w spektaklach: Nabucco (Abdallo), Turandot Pucciniego (Altoum), Faust Gounoda (Stary Faust). W ostatniej premierze Madame Butterfly, która miała miejsce 29 maja 1999 r., wystąpił jako Yamadori. 19 czerwca w poznańskim Teatrze Wielkim uczestniczył wokalnie, po raz kolejny, w koncercie IV Turnieju Tenorów Polskich, a także wystąpił 8 lipca 1999 r. podczas XXXVIII Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie Zdroju, gdzie odbyło się powtórzenie tego koncertu. W obecnym sezonie 1999/2000 we wznowieniu Krakowiaków i górali Bogusławskiego i Stefaniego Paprocki zaśpiewał partię Bartłomieja.

Ad multos annos, Panie Bogdanie!... a sobie życzymy abyśmy jeszcze wielokrotnie mogli Pana podziwiać na scenie Opery Narodowej, nie tylko w tym sezonie, sezonie przełomu tysiącleci, ale i w następnych. I do zobaczenia w XXI wieku!