12 maja br. roku zmarła w Warszawie Bogna Sokorska, jedna z najwybitniejszych polskich artystek śpiewaczek drugiej połowy XX wieku. Urodzona przed 75 laty była uczennicą i spadkobierczynią wielkiej sztuki wokalnej legendarnej już Ady Sari. Choć debiutowała w Warszawskiej Operze Objazdowej (Gilda w Rigoletcie, Przemyśl, 1955 r.), miała więcej występów estradowych i scenicznych za granicą niż w Polsce (wyjechała z kraju w 1958 i z przerwami pozostała poza jego granicami do 1973.) W okresie pobytu za granicą była mocniej związana z teatrami operowymi w Düsseldorfie i Essen W swoim repertuarze operowym posiadała ok. 20 partii sopranu liryczno-koloraturowego (m. in. Konstancja, Blonda, Fiordiligi, Królowa Nocy, Norina, Gilda) oraz wiele pieśni kompozytorów polskich i obcych. Natura obdarzyła ją nie tylko pięknym głosem, ale i wyjątkową urodą. Mężem artystki był pianista i kompozytor Jerzy Sokorski. W jednym z najbliższych numerów Trubadura poświęcimy śpiewaczce obszerny szkic przypominający jej karierę artystyczną.